تاثیر دوازده هفته فعالیت ورزشی هوازی بر سطح پلاسمایی آپلین-۱۲ و فشارخون در زنان میانسال مبتلا به پرفشاری خون

مقدمه: از بافت چربی، آدیپوکین­های بسیاری ترشح می­شوند که از جمله می­توان به کمرین، ویسفاتین و آپلین اشاره کرد.  هدف از تحقیق حاضر، بررسی دوازده هفته فعالیت ورزشی هوازی بر سطح سرمی آپلین و فشارخون در زنان میان سال مبتلا به پرفشاری خون بود. مواد و روش ها: در مطالعه حاضر، 30 زن میان سال مبتلا به پرفشاری خون انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه شاهد و گروه آزمایش تقسیم شدند. برنامه تمرینی شامل ورزش های هوازی از نوع فزاینده بود که طی سه جلسه در هفته و به مدت دوازده هفته اجرا می­گردید. نمونه­های خونی و اندازه­گیری فشارخون آزمودنی­ها در پیش از ورزش و 24 ساعت پس از آخرین جلسه جمع آوری شد. ارزیابی داده­ها با استفاده از آزمون تی تست وابسته و مستقل، برای مقایسه درون گروهی و بین گروهی داده­ها در سطح معنی­داری 05/0 p≤انجام شد. یافته­ها: پس از دوازده هفته مشخص گردید در گروه آزمایش، کاهش معنی­داری در سطوح آپلین (03/0=p) و فشارخون سیستولی (001/0=p) رخ می­دهد، اما در فشارخون دیاستولی تفاوت معنی­داری مشاهده نشد. (12/0=p) در گروه شاهد، تغییرات معنی­داری در سطوح آپلین (50/0=p) فشار خون سیستولی (20/0=p) و فشار خون دیاستولی (40/0=p) رخ نداد. نتیجه گیری: نتایج حاصل نشان داد دوازده هفته فعالیت ورزشی هوازی، می تواند یک روند کاهشی در سطح پلاسمایی هورمون آپلین و فشارخون سیستولی ایجاد کند. هم چنین مشخص گردید که با افت فشار خون در بیماران پرفشاری خون، نیاز به افزایش انقباضات قلبی کمتر می­شود و به همین دلیل سطح آپلین (یک عامل انقباض­پذیری قلب) افت پیدا می­کند.